اشکالات پيرامون زمان ومکان حادثه

اگر مقصود از حديث غدير اعلان امامت علي عليه السلام بود، مناسب ترين زمان روزهايي بود که مسلمانان به انجام مناسک حج مشغول بودند، چنان که برترين مکان آن نيز سرزمين عرفه و منا بود، زيرا در آن زمان و مکان همه حاجيان حضور داشتند و امامت که مسئله اي است همگانى، به آنان ابلاغ مي شد. با توجه به نکته ياد شده، از نظر عقل پذيرفته نيست که هدف از غدير اعلان امامت علي عليه السلام بوده است، زيرا لازمه آن اين است که پيامبر صلي اللّه عليه وآله در ابلاغ آن، گزينه برتر را رها کرده است، که اين با مقام حکمت و رحمت پيامبر صلي اللّه عليه وآله سازگاري ندارد.
در فهم معناي حديث غدير لازم است زمان، مکان و حاضران در جلسه سخنراني پيامبر صلي اللّه عليه وآله را در نظر گرفت؛ زمان حديث غدير، روز هيجدهم ذي الحجه و پس از پايان يافتن مراسم حج و مکان آن غديرخم، نقطه اي ميان مکه و مدينه است که بيش از 150 مايل از مکه فاصله دارد و حاضران در آن مکان تنها حاجياني بودند که از مدينه آمده بودند، زيرا ديگر حاجيان قبل از رسيدن به غديرخم از پيامبر صلي اللّه عليه وآله جدا شده بودند.
آنچه پيامبر صلي اللّه عليه وآله در غديرخم براي مسلمانان بيان کرده اند، منحصر در جمله من کنت مولاه فعلي مولاه يا اين جمله و جمله اللهم وال من والاه و عاد من عاداه نبوده است، بلکه قبل و بعد از آن مطالب ديگري نيز بيان کرده است که از طريق معتبر نقل شده است. در اينجا به يکي از آنها اشاره مي کنيم: