آيا علماى مذاهب چهارگانه، درباره تبرّك و يا مس منبر و قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و يا قبور صالحين، نظر مثبت دارند؟

آرى، از احمد بن حنبل رييس مذهب حنابله، و رملى شافعى و محب‏الدين طبرى و ابو الصيف يمانى- يكى از علماى بزرگ مكه و زرقانى مالكى و عزامى شافعى و ديگران نقل شده است، كه تفصيل آن به اين شرح است:
1- عبداللّه، فرزند احمد بن حنبل مى ‏گويد: از پدرم پرسيدم: مسّ منبر رسول ‏اللّه و تبرّك با مسّ آن و بوسيدن و يا مس و متبرّك شدن به قبر شريف و يا بوسيدن آن به قصد ثواب، چه حكمى دارد؟ پدرم گفت: هيچ اشكالى ندارد1 .
2- رملى شافعى مى ‏گويد: تبرّك به قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و يا عالم و يا اوليا جايز است و بوسيدن و استلام آن ايرادى ندارد2.
3- محب الدين طبرى شافعى گويد: بوسيدن قبر و دست گذاشتن روى آن جايز است و سيره و عمل علما و صالحان بر آن است3.
4- از نظر تاريخى ثابت شده است كه مردم از خاك پاك قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و حضرت حمزه بلكه از كلّ مدينه به عنوان تبرك بر مى داشتند و رواياتى هم وارد شده كه تربت مدينه شفاى هر دردى است و امان از جذام و صداع.
از جمله زركشى مى ‏گويد: تربت قبر حمزه از منع برداشتن خاك حرمين، استثنا شده است؛ زيرا اتفاق همگان بر جواز نقل آن براى معالجه صداع است4 .
ابوسلمه از پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل مى‏كند: «غُبارُ الْمَدِينَةِ يُطْفِي الْجذام».
ابن اثير جزرى از پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل كرده:
«وَالَّذي نَفْسِي بِيَدِهِ إنَّ في غُبارِها شِفاءٌ مِنْ كُلِّ داءٍ».
«سوگند به كسى كه جان من در دست اوست، غبارِ خاك مدينه شفاى از هر دردى است.»
سمهودى مى‏ نويسد: روش صحابه و ديگران اين بود كه از خاك قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برمى‏ داشتند5 .
 

• 1. الجامع فى العلل و معرفة الرجال، ج 2، ص 32؛ وفاءالوفا، ج 4، ص 1414.
• 2. كنز المطالب، ص 219.
• 3. اسنى المطالب، ج 1، ص 331.
• 4. وفاء الوفا، ج 1، ص 69.
• 5. وفاء الوفا، ج 1، ص 544