در اسلام غدیر، حکومت ملکِ طلقِ حاکم نیست. اصلا ملک او نیست، عاریت است و امانت. تمام کسانی که در این حکومت، پست و مقام دارند، امانت دارانند. در فرهنگ علوی، پست و منصب، صراط است؛ نه نردبان ترقی و ثروت. اسلام علی، امانت را ضدّ خیانت می داند و «خیانت را در آتش[1]».
علی (علیه السلام) علاوه بر اینکه خودش به طور مستقیم بر کارگزاران و عاملانش آگاهی و اشراف دارد، جاسوسان و مخبرانی هم برمی گزیند تا به شکل نامرئی و پنهانی، عاملان و پست دارانِ حکومتی و رفتارشان را رصد کنند و به امام گزارش کنند.
در اسلام که غدیر معلم آن است، اصالت با فقر نیست. فقر بیماری و درد است و باید درمان شود.
در فرهنگنامه ی اسلامی که به دست علیِ غدیر تقسیم شده است، زهد مساوی با فقر و فقر عین زهد نیست. زهد، از مکارم اخلاق است و فقر از مصائب و آلام.
زهد یعنی، مستقل باش و به حرمت و کرامت خود اعتماد کن و اعتبار انسانی و ایمانی خودت را حفظ کن. قلبت بنده ی چیزی نباشد.
وارسته باش، وابسته نباش. به دیگر سخن، زهد، فقرِ اختیاری است. این فقر، دیگر نکبت و درد نیست و به یک معنا اصلا فقر نیست.
در قاموس امیرالمومنین (علیه السلام)، سرباز زدن و شانه خالی کردن از وظایف در برابر مردم، مساوی است با شانه خالی کردن از وظایف در برابر خداوند. زیرا وظایف در برابر مردم را خداوند مقرر دانسته است.
امام (علیه السلام) فرمود:
خداوند سبحان، رعایت حقوق بندگانش را، مقدمه ای برای رعایت حقوق خودش قرار داد. پس هرکس به ادای حقوق بندگان خدا قیام کند، این خود سبب قیام به ادای حقوق خدا خواهد شد[1].
با ملاک و معیاری که امیرالمومنین (علیه السلام) ارائه کرده است، ایمان خیلی از ما مردمان، زیر سوال می رود!
بر اساس اسلام غدیری، بسیاری از مردمان مسلمان نیستند با آنکه مسلمانانند! با معیار اسلام سقیفه، بسیار راحت است و مسلمانانش پرشمارند. اما اسلام غدیر غربال کننده است.
اسلام سقیفه، اهل تسامح و تولرانس کلّی است و به صرف ادعا و حرکت زبان، آدمیان را مسلمان تام و تمام می شمرد. اما اسلام غدیر، چنین نیست.
در آیینه ی اسلامِ غدیر، انصاف ورزیدن در روابط اجتماعی است و مردمان را برادر خود دانستن و همه را در مال خود شریک کردن.
امام (علیه السلام) فرمود:
هرگاه کسی از شما می داند که برادر دینی اش به او احتیاج دارد، نباید در انتظار خواهش و التماس او بنشیند! به دیدار یکدیگر بروید؛ با هم مهربان باشید؛ به یکدیگر بذل و بخشش کنید؛ و منافقی نباشید که قول و فعلش یکی نیست[1].
خط کش و قبله ی علی برای شناخت مومن از منافق بسیار با خط کش های ما و شما و روزگارمان متفاوت است. در فرهنگ امیرالمومنین، منافق بودن فقط در اندیشه نیست، در عدل هم هست.
در نظام حکوکتی و عقیدتی امیرمومنان (علیه السلام)، خط کشی ها بر محور سلیقه نیست، بر محور خداست. آنجا که سخن از معاد می رود و شریعت و فقه و امثال این، آدم ها را به مسلمان و اهل کتاب و کافر، و همچنین مسلمانان را به مومن و منافق تقسیم می کنند و باید هم بکنند.
در جهان امروز و دنیای سیاست و پالتیک، سیاستمداران برای جمع کردن رأی و نظر مردمان به انواع ترفند و حیل متوسل می شود.
اصولا در دنیای بسته بندی و تبلیغات امروز، همه چیز در بَزَک و فریبایی تمام بسته بندی می شود، تا مشتریان را جلب کند.
امروزه ما، خرما و توت فرنگی و مدادرنگیو کتاب و تخم مرغ ها را هم در بسته بندی دریافت می کنیم.
عریانی و هویدایی و صداقت، جای خود به بسته بندی و تبلیغ داده است.
مقدمه
فصل اول: مفهوم شناسي
فصل دوم: بررسي ديدگاه هاي شيعه و سني در محل دفن امير مؤمنان(ع)
فصل سوم: زمان آشكار شدن مضجع مطهر
فصل چهارم: بناء عمارت، گنبد و ضريح
مقدمه
چگونگي پيدايش و آشكار شدن آرامگاه اميرمؤمنان عليه السلام از جمله موضوعات پرحجم تاريخي و روايي است كه اثبات آن نياز به بررسي تاريخ، باز خواني روايات و بررسي اظهار نظرهاي بزرگان از فريقين است.
اسلام غدیر به ما می آموزد که عدل در هر دو نظام خلقت رعایت و عنایت شده است، هم نظام تکوین و هم نظام تشریع. معیار عمومی و قانون کلّی همه ی کائنات عدل است.
امام علیه السلام می فرماید:
عدل، پایه و شالوده ای است که برپایی جهان به آن وابسته است[1].
در کتاب الاهی، خلقت آسمان و منظومه را بر مدار و معیار عدل و میزان معرفی کرده است:
«آسمان را افراشت و در آن میزان قرار داد.[2]»
در نظام تشریع هم ماجرا به همین قرار است. تشریع توسط شارعی عادل صورت گرفته و نظام تشریعش بر عدل است. تمام احکام الاهی، توان و طاقت آدمیان را در نظر گرفته و بر ملاک عدالت تنظیم شده است.
رونمايی از كتابی با موضوع «فضایل امیرالمومنین در کتاب الغدیر» با حضور فرزند علامه عظیم الشأن حاج شیخ عبدالحسین امینی صاحب کتاب شریف الغدیر حضرت حجه الاسلام و المسلمین شیخ احمد امینی نجفی مدیر محترم مکتبة الامام امیر المؤمنین العامة نجف اشرف در موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت برگزار شد .
