وابستگى انسان به متاع دنيا از خطرهاى بزرگ حركت تكاملى وى مىباشد.جاذبه مال و منال و مقام،و آنچه متاع دنيا به حساب مىآيد انسان را از مسير خود باز مىدارد.وابستگى به دنيا پر خطرترين دام سر راه انسان است.بسيارى اين خطر را احساس مى كنند.ليكن مهم چارهسازى اين مشكل است كه چگونه بايد از دام اين خطر رهيد.
معناى عصمت
از ديدگاه شيعه عصمت دو عرصه دارد،يكى در محور گناه ديگرى در مورد خطا،عصمت در مورد گناه اين است كه فرد معصوم در مدت عمرش مرتكب هيچ گونه گناه حتى گناه كوچك نشود.كه اين ديدگاه از دو بعد توسعه دارد،يكى اين كه عصمت اختصاص به دوران رسالت و مسؤوليت ندارد. ديگرى اين كه شامل تمام گناهان مىشود.
عترت رسول الله صلى الله عليه و آله همانند قرآن منبع و كوثر معارف زلال حق و رهنمود انسان به مقصد نهايى مىباشد.اين دو ميراث نبوت مصون از هر كژ راههاند.
قرآن همان گونه كه به مصونيتخود از تحريف اصرار دارد،و خود را حبل الله و عروة الوثقى مىنامد به تثبيت و بيان ويژگى هاى عترت نيز پافشارى دارد.
جمع و تاليف قرآن به شكل كنونى،در يك زمان صورت نگرفته،بلكه به مرورزمان و به دست افراد و گروه هاى مختلف انجام شده است.ترتيب،نظم و عدد آيات در هر سوره در زمان حيات پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و با دستور آن بزرگوار انجام شده وتوقيفى است و بايد آن را تعبدا پذيرفت،و به همان ترتيب در هر سوره تلاوت كرد.
و الذين معه اشداء على الكفار رحماء بينهم.(سوره فتح آيه 29)
بقاى هر اجتماعى بمحبت و جاذبه افراد وابسته است،محبت و عاطفه در قلب پاك و نفس سليم پرورش يابد و كسى كه واجد چنين صفات عاليه باشد در فكر ديگران بوده و حتى آسايش آنها را براحتى خود ترجيح ميدهد.على عليه السلام مظهر محبت و عاطفه بود او رنج مي كشيد و كار مي كرد و سر انجام مزد كار خود را صرف بيچارگان و درماندگان مىنمود.
