سایر مباحث

دربارة شخصيت‏هاي بزرگ جهان موضع ‏گيري‏هاي بسيار متفاوت و گاه متضادي ديده مي شود. از يك سو دوستاني پيدا مي‏ كنند كه در راه آنان سر از پا نشناخته و جان را پروانه‏ وار فداي آنان و آرمان‏هايشان مي‏ كنند و به پاس دوستي و محبت خويش بدترين شماتت‏ها و سخت‏ترين شكنجه‏ ها را به جان خريدار مي‏ شوند و از سوي ديگر، دشمناني كينه توز و لجوج كه در اين راه از مروّت و انسانيّت و منطق پا فراتر گذاشته و همه چيز را فداي دشمني و عناد و عداوت خويش مي‏ كنند.
جواب اجمالى: اولا نماز و ... هم شرط قبولى اعمال مى باشد چرا فقط از ولايت سؤال شده است، ثانياً مراد اعمال مقصرين در ولايت و امامت مراد است نه قاصرين، ثالثاً با نبود ولايت توحيد خدشه دار مى شود لذا اعمال قبول نمى شود، رابعاً امامت نسبت به اعمال (مانند سر نسبت به بدن و چشم نسبت به سر است) لذا قابليت قبولى را ندارد. جواب تفصيلى: براى نوع عبادات و اعمال سه نوع شرايط داريم.
جواب اجمالي: اولًا: حديث سفينة نوح در سنجش با آيات قرآن و احاديث نبوي، از متن و محتواي عالي برخوردار است. ثانياً: اين حديث از لحاظ سند، از طرق مختلف نقل شده است و راويان آن از صحابة پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بوده‏اند. ثالثاً: از لحاظ روات متروك نبوده بلكه، مورد وثوق و اطمينان مي‏ باشد و پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در خصوص بعضي در آن روايت توثيق خاص فرموده ‏اند. جواب تفصيلي:
جواب تفصيلي: عنوان اهل‏ بيت در آية تطهير شامل زنهاي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) نمي‏ شود زيرا:
جواب اجمالى: اولا احاديث زيادى دلالت دارند بر فرستادن درود و صلوات بر آل محمد (امامان معصوم (علیهم السلام)) و اين روايات در تفسير آيه 56 سوره احزاب آمده است. ثانياً صلوات و درود بر پيامبر و آل او در ترفيع درجات آنها مؤثر است كه در بعضى از دعاها با صراحت عرضه مى شود «و ارفع درجته».
شيعيان فضائلى را براى على ابن ابيطالب بيان مى كنند كه غلو است و هيچگونه دليل عقلى و نقلى بر آن نداريم و جايگاه على ابن ابيطالب مانند ساير صحابه مى باشد و همگى عادل هستند، همچنين شيعيان به رواياتى استناد مى كنند كه مردود است مانند: على هو الصراط المستقيم وعلى ابن ابيطالب حجتى على خلقى و ...
جواب اجمالي: شيعه معتقد به عدم نوع نام أئمه اطهار (علیهl السلام) در قرآن است، امّا آيات فراواني (طبق نقل شيعه و سني، يك چهارم قرآن) در شأن و فضيلت أئمه اهل‏بيت (علیهم السلام) مي‏ باشد، كه بخشي از آنها در كتب مستقلي توسط شيعه و سني با روايات مربوطه نوشته شده است و از جمله آن آيات، آيات تطهير، تبليغ و ... است.
مراد از تطهير در آيه شريفه «انما يريد اللّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيراً» پاكيزگى و دورى از كارهاى زشت است نه عصمت، و الّا لازمه اش ثبوت عصمت براى جميع مؤمنين است. پس چرا شيعيان از آن استفاده معصوم بودن اهل بيت مى كنند؟
معجزه از مهمترين راههاى شناخت انبياء است، چرا كه نبوت منصبى است الهى، و بايد شاخصى نسبت به عملكرد ساير مردم باشد كه آن شاخص معجزه است، حال با ادعاى الهى بون منصب امامت، آيا نبايد در عملكرد على بن ابيطالب معجزات و كراماتى در تاريخ ثبت شده باشد، در حالى كه چنين نيست.